Haptonomie

Voor geïnteresseerden volgt hier achtergrond informatie over haptonomie en haptotherapie.

Haptonomie vormt de basis voor de haptotherapie.

Frans Veldman (1921-2010) is de grondlegger geweest van de haptonomie. Het woord haptonomie heeft hij uit het grieks samengesteld. Hapsis is "gevoel, tastzin, aanraking", nomos is "beschrijving van een aangetroffen wetmatigheid." Haptonomie wordt ook wel "de leer van het gevoel" of "de wetenschap van de affectiviteit" genoemd. En op fenomenologische wijze* wordt in de haptonomie de kwaliteit van de tastzin, het voelen, het verband met het gevoelsleven en het leven in verbondenheid onderzocht. Veldman beschrijft hoe "een mens zich kan ontwikkelen tot een authentiek, voelend, verantwoordelijk wezen, levend in een affectieve verbondenheid met zowel zichzelf als de ander en de wereld om hem heen."**

In zijn vak als fysiotherapeut ervaarde hij hoe mensen verschillend reageerden op aanraken. Hij ervaarde en begreep dat affectief bevestigend aanraken niet alleen lichamelijke reacties teweeg brengt maar ook op emotioneel niveau doorwerkt en ik-versterkend kan zijn.

Veldman gaat in zijn visie uit van de menselijke eenheid denken-voelen-doen. Zowel het lichaam als de geest hebben invloed op het voelen. De geest, of eenvoudiger genoemd het denken kan het onbevooroordeeld leven in de weg staan. Het voelen kan bekneld raken door oordelen, normen of waarden. De vitaliteit wordt dan onderdrukt.

Kan je vitaliteit dan zien? Nee, maar wel zelf beleven en zelfs meebeleven bij een ander. Een mooi voorbeeld van stromende vitaliteit zijn kinderen die opgaan in hun spel. Daar is balans in hun denken-voelen-handelen, er is welbevinden, veerkracht en vitaliteit. Haptotherapie steunt je in het (her-)vinden van je eigen veerkracht en vitaliteit.